Dag van de verpleging

Alweer 2 dagen verder, dus terug wat voer om te schrijven. Al is er niet zoveel gebeurd.
Wat we ondertussen wel weten, is dat Club Brugge kampioen wordt. Had het Union nochtans gegund.

Woensdag was uiteraard bad-dag, de verpleger heeft dat prima gedaan zo op zijnen alleen, maar ideaal als je wat medewerking krijgt van uwen patient hé. We oefenen op de buikspieren en het draaien naar mijn zij, juist om transfers en bepaalde handelingen vlotter te laten verlopen, zo ook in het bad, of toch op de brancard.

Dan rustig eten, en verder klaarmaken voor de oefendag. Ge begint toch zo stillaan te wennen, aan het programma en de timing, dat alles steeds vlotter lijkt te gaan. 

Bij de kiné, was ik beetje teleurgesteld, daar het rechtstaan ineens niet zo goed meer ging als de week ervoor. Maar we hebben dan ook even minder tijd besteed aan die benen, en meer energie gestoken in buikspieren, rompstabiliteit, armkracht en dergelijke, ook belangrijk bij het rechtstaan uiteraard, dus zeker even belangrijk. 

Maar ik liet me hierdoor niet tegenhouden, al deed het babbeltje met een mederevalidant (den Bart) me wel goed, en gaf terug de motivatie om ervoor te blijven gaan. Dus in de namiddag nog even terug gegaan om wat te gaan fietsen, de stagiair opgezocht, en zij was meteen paraat om met vast te maken. Op de fiets hé mannekes ;) Jaja maar ik hoor jullie al denken. Hahahaha. 

Daarna was het direct ergo-time, was zelfs 5 minuten te-laat door het fietsen. Daar mocht ook al de stagiair mij de oefeningen geven. Waren goede oefeningen. Ondertussen was er ook iemand van een behandeltafel gevallen, maar zonder erg. 

Vandaag mocht ik wat langer uitslapen, geen Ergo smorgens, 8u waren waren we wakker. 

De parking is hier wat afgesloten en er staat van alles klaar, want in het weekend is het hier de teutenroute.

Ook stond er een kraampje, een smoothie bar. Speciaal voor de dag van de verpleegster.
Maar klein detail, ze moesten hun smoothie wel zelf 

Ondertussen tijdens het schrijven, wordt er al eens gespeeld op de gang door de verpleegsters,
nekeer door de gang chasen op de tillift, moet kunnen he. 

Vandaag stond alles achter elkaar geprogrammeerd, eerst kiné, én het rechtstaan ging terug beter, eigenlijk zelfs iets beter dan vorige week terug. Wat fietsen al niet kan doen hé. Geen tijd meer bij de kiné voor de sta-tafel, want psycho stond onmiddellijk erna gepland. Hierna was het dringend etenstijd, want psycho stond gepland tot 12u30. Maar gelukkig blijft het eten goed warm onder de stolp. Het was Gyros met rijst. Lekker echt lekker. 

Door de strakke planning, had ik in de namiddag nog heel veel tijd, dus opzoek naar mijne kiné om te vragen of nog oefeningen konden doen. Ze heeft me dan 45 minuten op de sta-tafel gezet. Daarna wel tintelende voetjes. Goed gewerkt.

Nu nog enkele babbeltjes gedaan met de LV over mijn verblijf hier, en hoe het gaat enz. En gegevens uitgewisseld met een mede revalidant die morgen naar huis vertrekt. Ga ze wel missen. Was een leuke madam, die me eigenlijk beetje mee op sleeptouw heeft genomen bij de activiteiten. En was altijd bereid voor nen babbel of voor hulp. We gaan zeker contact houden met elkaar.

Ik zal nu terug nieuwe contacten moeten leggen, want de ondertussen gekende koppen, zijn stillaan aan het verdwijnen. Maar op die manier leer je wel veel nieuwe mensen kennen, en maak je nieuwe vriendschappen.

Avond eten was boterhammen met aardbeitjes, de eerste van het jaar. Waren al super lekker en sappig.

Ook nog enkele kaartjes gestuurd naar enkele jarigen, en de DMD-BROS (enkele goede vrienden die ook Duchenne hebben) op INSTA gevolgd op hun trip naar USA. Toch een beetje jaloers op hun USA-TRIP. Wie weet komt dat er ook nog wel eens van.

Nu gaan we klaarmaken voor in bed te gaan, en klaarmaken voor Eurosong halve finale met België.
Ik denk dat we er net niet gaan bijzijn. We shall see. 

Morgen komen ze filmen voor die schoolopdracht. Hiervoor vandaag al wat overlegd met de Ergo, want hij komt enkel de Ergo filmen, kiné om 10u30 zal waarschijnlijk te vroeg zijn. Daarna trek ik nog eens naar mijn dierenvrienden van de boerderij, is ook al eventjes geleden.

Tot volgende week my friends ;)

Aan heel het verpleegteam hier in het MS en REVACENTRUM NOORDERHART nog een extra dikke pluim voor het puike werk hier, de dag van de verpleging en de smoothies, waren dus dubbel en dik verdiend. Bedankt voor de goede zorgen, reeds voor 7 weken.

*LV: Lieve Verpleegsters (dat zijn ze zeker)